W typowych konfiguracjach SCSI występuje tylko jeden inicjator,
którym jest adapter zainstalowany w komputerze. Jednakże wszystkie
urządzenia SCSI mogą pełnić zarówno rolę celu jak i
inicjatora. Pierwotnie, wymuszana była konfiguracja w której wszystkie
urządzenia poza adapterem w komputerze była cały czas celami. Obecnie
coraz częściej tworzy się konfiguracje w których urządzenia mogą być
przemiennie inicjatorami i celami. Szczególnie w przypadku urządzeń
dyskowych może być to użyteczne podczas tworzenia kopii dysku na
innym urządzenie, bez udziału komputera.
Możliwa jest realizacja konfiguracji w której do magistrali podłączone
jest kilka inicjatorów (np. komputerów) które wykorzystują wspólne
zasoby (np. tą samą macierz dyskową). Architektura taka często
stosowana jest w systemach, w których wymagany jest wysoki poziom
dostępności. Między innymi pozwala uniknąć problemów z synchronizacja
danych w systemach klastrów wysokiej dostępności.
Interfejs SCSI nie był pierwotnie projektowany z myślą o takich
konfiguracjach, więc mogą pojawiać się pewne problemy:
- w standardzie SCSI nie przewidziano obsługi zaległych poleceń w
przypadku zerowania (reset) magistrali. Sytuacja taka może
pojawić się w chwili gdy jeden z inicjatorów postanowi zrestartować
magistralę. Może wówczas dojść do zafałszowania danych odczytywanych
lub zapisywanych na dysk.
- standard SCSI przewiduje możliwość przejęcia magistrali na
własność przez inicjatora; oznacza to że od tej chwili tylko on
będzie mógł się komunikować po magistrali. Niestety nie ma w takiej
sytuacji możliwości ``odebrania'' inicjatorowi magistrali co w
układzie V może doprowadzić do zagłodzenia drugiego z inicjatorów.
Pawel Topa
2003-12-12
