Identyfikacja urządzeń na magistrali SCSI

Każde urządzenie podłączone do magistrali SCSI posiada unikalny adres składający się z identyfikatora docelowego (nazywanego SCSI ID) oraz numeru jednostki logicznej LUN (Logical Unit Number). Identyfikator docelowy jednoznacznie identyfikuje urządzenie podpięte do magistrali. Identyfikator zazwyczaj przyznawany jest przez użytkownika, który ustawia jego wartość przy pomocy mikroprzełączników znajdujących w każdym urządzeniu SCSI (istnieja również medody automatycznego nadawania numerów SCSI ID). Podłączając wiele urzadzeń do magistrali użytkownik musi zadbać by każde urządzenie miało unikalny identyfikator. Pomimo iż podstawowym zadaniem SCSI ID jest identyfikacja urządzeń wartości te mają znaczenie w przypadku rozwiązywania konfliktów jakie mogą sie pojawić przy jednoczesnej próbie przejęcia magistrali przez kilka urządzeń. Standard SCSI definiuje bardzo prosty arbitraż, zakładający, że w sytuacji konfliktowej pierwszeństwo ma urządzenie o wyższym identyfikatorze. Z tego powodu adapter zainstalowny w komputerze ma zazwyczaj identyfikator 7². Ponadto stosuje się również przyznawanie wyższych identyfikatorów urządzeniom wolniejszym np. CD-ROM, streamer.

Każde urządzenie SCSI może zawierać do ośmiu jednostek logicznych, identyfikowanych przez LUN. W praktyce większość urządzeń SCSI posiada tylko LUN 0 (tzw base device), która jest osiągalna także przez podanie samego identyfikatora. Istnieją jednak pewne wyrafinowane rozwiązania, w których pojedyncze urzadzenie jest w rzeczywistości mostkiem łączącym kilka urządzeń podłączonych do mostka za pomocą dowolnego (niekoniecznie SCSI) interfejsu. W takim wypadku każde z tych urządzeń jest dostępne poprz podanie identyfikatora SCSI oraz numer LUN który identyfikuje ,,podurządzenie''.